Annem sen rabbine gittin.

Yavruların yetim kaldı.

Bizi kime emanet ettin.

Yavruların yetim kaldı.

 

Küçüktük kucağan alırdın.

Okşayıp yüzümüze gülerdin.

Kolların boynumuza dolardın.

Yavruların yetim kaldı.

 

Bizim için uykun bölerdin.

Basardın bağrına dalardın.

Ellerimiz ellerine alırdın.

Yavruların yetim kaldı.

 

Ninnilerin hoş sedaydı.

Sanki haktan bir nidaydı.

Gözler o an uykudaydı.

Yavruların yetim kaldı.

 

Çektiğin çile demedin.

Bizsiz bir lokma yemedin.

Gönül yaramız yamadın.

Yavruların yetim kaldı.

 

Neşeyle gülerdin yüzüme.

Değer verirdin sözüme.

Başım koyardım dizine.

Yavruların yetim kaldı.

 

Her derdimiz sana gelirdik.

Her ihtiyacımız senden alırdık.

Kollarımız boynuna dolardım

Yavruların yetim kaldı.

 

Bizituttun el üstünde.

Değer verdin gül üstünde.

Canımız tuttun can üstünde.

Yavruların yetim kaldı.

 

Hep uzanan el senindi.

Hakka giden yol senindi.

Gönül bahçem gül senindi.

Yavruların yetim kaldı.

 

Hiç duymadık kem sözünü.

Sabırla çektin nazımı.

Ayrılık alın yazımı.

Yavruların yetim kaldı.

 

Hep ağlarız için için.

Dualarımız senin için.

Ayrılık hak emri için.

Yavruların yetim kaldı.

 

Dilerim Firdevs’e uçasın.

Susadın Kevser’den içesin.

Cennetten hiç çıkmayasın.

Yavruların yetim kaldı.